In een goddeloze wereld worden de woorden van God niet altijd gewaardeerd. Waarom? Omdat de woorden van God de boze werken en goddeloosheid niet ondersteunen, maar oproepen tot bekering en dat wil de mens niet. Hoeveel boodschappers heeft God wel niet gezonden met een boodschap van bekering, die hen het leven heeft gekost? Vele boodschappers, zowel in het Oude als in het Nieuwe Verbond, hebben de prijs voor hun boodschap moeten betalen met hun leven. Dat is nog steeds zo. De goddeloosheid is groot op aarde. Dat zien wij in de natuur, de levens van mensen en de toename van de vervolging van Christenen, die het ware evangelie van Christus en de oproep tot bekering verkondigen. De wereld doet haar best om Christenen, die zich met andermans leven bemoeien, tot zwijgen te brengen. Maar je kunt de boodschapper tot zwijgen brengen, maar dat verandert niets aan de boodschap.
De profeten, die de woorden van God verkondigden, werden tot zwijgen gebracht
De profeten, die in het Oude Verbond leefden, worden vaak aangehaald in de kerk vanwege de woorden, profetieën en/of visioenen die zij hadden ontvangen van God. Maar wat er vaak niet bij wordt verteld, is wat het spreken van de woorden van God hen heeft gekost.
De profeten hadden het niet makkelijk en ervaarden niet altijd voorspoed in hun leven, maar tegenslagen, weerstand, vervolging en gevangenschap. Zij hadden echter één ding gemeen en dat was hun liefde en vreze voor God.
Zonder de liefde en vreze voor God hadden zij niet zo moedig kunnen zijn en hun leven hebben gegeven voor de meest geweldige en kostbare boodschap op aarde, namelijk, de boodschap van de Allerhoogste; de boodschap der waarheid, die de leugens van de duisternis openbaart, de mensen wijst op hun boze werken en hen oproept tot bekering en terugbrengt tot God, de Allerhoogste, de Schepper van de hemel en de aarde en al wat daarin is.
Zij waren vaak eenlingen, die ten midden van een rebels volk opstonden en tegen de wil van het volk een boodschap verkondigden, die niet altijd positief en plezierig was om naar te luisteren en daardoor niet geliefd was bij het volk.
Omdat de boodschap niet geliefd was bij het volk, werden deze moedige profeten tot zwijgen gebracht door hen gevangen te zetten en/of te doden.
Maar het tot zwijgen brengen van deze boodschappers veranderden niets aan de boodschap. Het veranderde niets aan God en Zijn woorden, Zijn wil, de noodzaak van een bekering, het oordeel en de eindbestemming van de mens.
God waarschuwde Zijn volk uit liefde
God waarschuwde Zijn volk uit liefde. Maar Zijn liefde werd niet altijd beantwoord. Dit kwam, omdat de woorden en waarschuwing van God opriepen tot een verandering van levenswijze en dat wilden de mensen niet.
Zij hadden niet God lief, maar zichzelf lief en wilden de lusten en begeerten van het vlees blijven doen.
En om de wil, lusten en begeerten van het vlees te kunnen doen, veranderden de leiders van het volk de woorden van God naar hun eigen inzicht, wil, lusten en begeerten, en maakten wat goed was slecht en wat slecht was goed.
En als er iemand kwam, die zich bemoeiden met hun leven en hen verstoorden in hun (boze) werken en hun woorden tegenspraken, dan schakelden zij deze persoon gewoon uit.
De profeet Micha verkondigden niets goeds maar enkel onheil
Zo lezen wij bijvoorbeeld over Micha, de zoon van jimla, die door Achab de koning van Israël gehaat werd, omdat hij nooit iets goed over hem profeteerde, maar kwaad. Maar koning Achab kon dat vinden, maar de woorden van Micha kwamen wel uit.
Een mens kan van alles vinden en zich omringen met ja-knikkers, die enkel positieve woorden spreken en datgene spreken wat de mens wil horen. Maar vaak spreken deze mensen vanuit zichzelf, vanuit de ijdelheid van hun denken en voor eigen gewin, in plaats dat zij spreken vanuit God en Zijn Geest. Hierdoor spreken zij leugens van mensen in plaats van de waarheid van God. (Lees ook: Hoe herken je valse profeten in deze tijd?).
Koning Achab en Josafat, de koning van Juda hadden zich omringd met zo’n 400 ja-knikkers, die in dienst stonden van Achab en allemaal voorspoed profeteerden.
Er was maar één man, die het tegenovergestelde profeteerde, zoals Achab had verwacht, en dat was de profeet Micha, die in dienst van God stond.
Micha profeteerde niet enkel onheil over het lot van de koning, maar Micha zei ook, dat al die 400 profeten profeteerden vanuit een leugengeest.
Deze geest had toestemming van de Heere gekregen om uit te gaan en een leugengeest in de mond van de profeten van Achab te zijn.
Micha was al niet geliefd bij de koning, maar door zijn woorden was hij ook niet meer geliefd bij al de profeten.
De woorden van Micha zorgden niet voor eenheid, maar voor boosheid onder de profeten. En als beloning voor zijn woorden, ontving Micha een klap in het gezicht.
Micha’s trouw aan God leidde tot gevangenschap
Micha was trouw aan God en liet zich niet beïnvloeden door de bode van de koning, die hem onderweg probeerde over te halen om dezelfde positieve woorden als de andere 400 profeten te spreken. Maar Micha zei, dat hij enkel de woorden van zijn God zou spreken.
Micha liet zich ook niet intimideren door de koning, nog door al die 400 profeten, die zich uitgaven voor profeten van de Heere
Door zijn trouw aan de woorden van de Heere God werd Micha niet alleen geslagen, maar ook gevangen gezet, in tegenstelling tot de 400 profeten, die leugens verkondigden en in vrijheid weer terugkeerden naar huis (1 Koningen 22, 2 Kronieken 18).
Micha was een profeet. Maar er waren ook anderen, inclusief priesters, die hun dienst aan de Heere met gevangenschap en zelfs de dood moesten bekopen.
De harde boodschap van de boodschapper Zekarja kostte hem zijn leven
Zo was er de priester Zekarja (Zacharias), de zoon van Jojada, die werd vervuld met Gods Geest en een harde boodschap verkondigde, namelijk de waarheid van God, die de vorsten van Juda, de koning, die naar hen luisterden, en het volk opriep tot bekering.
Koning Joas had altijd geluisterd naar de priester Jojada, de vader van Zacharía. Maar na zijn dood, luisterde koning Joas naar de vorsten van Juda, die kwaad deden in de ogen van de Heere. Zij hadden het huis van de Heere de God van hun vader verlaten en dienden de gewijde palen en de afgodsbeelden, waardoor er toorn kwam over Juda en Jeruzalem, wegens de schuld van hen.
Ondanks de profeten (de boodschappers), die God naar hen had gezonden met de oproep tot bekering om hen terug te doen keren naar God, bleven zij volharden in hun boze werken.
Toen Zekarja vervuld werd met Gods Geest, ging hij tegenover het volk staan en sprak het volk in vrijmoedigheid aan op hun overtredingen van Gods geboden.
Hij vroeg hen waarom zij de geboden van God hadden overtreden, wilden zij niet voorspoedig zijn? Omdat zij God hadden verlaten, had God hen verlaten.
In plaats dat zij zich bekeerden, werden zij boos. Zij maakten een samenzwering tegen hem en stenigden de priester Zekarja, op het bevel van koning Joas in de voorhof van het huis van de Heere.
Koning Joas dacht niet aan de goedheid, die zijn vader Jojada hem betoond had, maar doodde zijn zoon (2 Kronieken 24).
En zo werd Zekarja, die door de Geest in vrijmoedigheid het volk confronteerde met de waarheid van God en opriep tot bekering, als beloning gestenigd.
De profeten van God werden gevangen gezet en/of gedood
Er waren veel boodschappers, die God uitgekozen en gezonden had en tot zwijgen werden gebracht omwille van hun boodschap. Boodschappers zoals Jesaja, Jeremia, Zacharia en Johannes de Doper, werden omwille van hun liefde, trouw en vreze voor God geslagen, gevangen gezet en/of gedood en stierven als martelaar voor de Heere (o.a. Jeremia 20:2, Mattheüs 14:1-12; 21:33-46, Lucas 11:51, Johannes Hebreeën 11:33-40).
Maar hun dood veranderde niets aan de waarheid en de woorden van God. God ging gewoon door met het sturen van boodschappers en bekrachtigden hen door Zijn woord en Geest.
God zond Zijn Zoon Jezus, die hetzelfde lot onderging
Ook, Jezus Christus, de Zoon van God, onderging hetzelfde lot. Nadat Jezus was gedoopt in water en de Heilige Geest ontving, en 40 dagen in de woestijn werd verzocht door de duivel en hem had weerstaan, ging Jezus in de kracht van de Heilige Geest uit. Jezus verkondigde in vrijmoedigheid het Koninkrijk der Hemelen en riep de mensen op tot bekering
En zoals de boodschappers in het Oude Testament omwille van hun boodschap tot zwijgen werden gebracht, zo probeerden zij ook Jezus tot zwijgen te brengen, omdat Hij de woorden van Zijn Vader sprak en van hun slechte werken getuigde (o.a. Johannes 5:30; 7:7; 8:38).
Alhoewel velen, die tot Gods volk behoorden, gehoor gaven aan de oproep tot bekering van Jezus, waren er ook velen, inclusief leiders van Gods volk, die de woorden van Jezus niet geloofden en geen gehoor gaven aan de oproep tot bekering.
Voor hen was Jezus niet de Messias maar een bemoeial, die roet in hun eten gooide, hun imago aantastte door hun leugens aan het licht te brengen en de verborgen dingen van hun hart en hun boze werken te openbaren. (Lees ook: Jezus te midden van blinde wegwijzers).
Maar Jezus paste Zijn woorden en boodschap niet aan en week niet af van de woorden van Zijn Vader. Hij was trouw aan Zijn Vader en bleef in vrijmoedigheid de woorden van Zijn Vader spreken, net als de profeten van God.
Jezus werd gevangen genomen, gemarteld en gekruisigd
Jezus kwam in de wereld, maar behoorde de wereld (de duisternis) niet toe, maar het Koninkrijk der Hemelen. Daarom sprak Jezus ook niet de woorden van de wereld, maar de woorden van God. Jezus wist waar Zijn woorden naartoe zouden leiden. Maar de liefde voor Zijn Vader en de vreze voor Hem dreef Jezus om datgene te volbrengen, waarvoor Hij naar de aarde was gekomen.
Door deze Boodschapper van God tot zwijgen te brengen door Hem gevangen te nemen en te kruisigen, dachten zij afgerekend te hebben met de boodschap. Dit bewees, dat alhoewel zij zich voordeden als door God aangestelden, zij God niet kenden en niet bekend waren met Zijn woorden en Koninkrijk.
Zij waren verduisterd in hun denken en leefden in de duisternis. Deze mensen geloofden de woorden van Jezus niet, waardoor zij niet wisten niet wat er met deze Graankorrel zou gebeuren als deze in de grond zou vallen en zou sterven (Johannes 12:24).
Zij hadden niet gerekend op de vrucht van de Graankorrel
Zij dachten afgerekend te hebben met Jezus en Zijn harde confronterende boodschap, en hun oude leven weer op te kunnen pakken, zonder enige bemoeienis.
Maar op de Dag van Pinksteren, het feest van de eerstelingen, gingen de woorden van God in vervulling en werden al de 120 discipelen van Jezus vervuld met de Heilige Geest.
Zij gingen naar buiten om het evangelie van Jezus Christus en het Koninkrijk der Hemelen te verkondigen en de mensen op te roepen tot bekering.
Zij hadden tongen van vuur ontvangen, waardoor zij allemaal in andere tongen begonnen te spreken en getuigden van de grote werken van God en Hem verhoogden.
Petrus stond als eerste op, om het evangelie van Jezus Christus te verkondigen en diegenen, die van het huis Israels bijeen waren in Jeruzalem, op te roepen tot bekering en zich te laten dopen.
Duizenden gaven gehoor aan de oproep tot bekering en werden gered door het bloed van Jezus en verzoend met God.
Zij werden overtuigd van hun zonden door de woorden van Petrus en de kracht van de Heilige Geest en kwamen tot berouw, bekeerden zich en lieten zich dopen. Zij gaven hun leven aan Jezus Christus, die Zijn leven voor hen had gegeven.
Waarom leidt de boodschap van God niet altijd tot bekering, maar tot boosheid, weerstand en vervolging?
En zo werd de boodschap verkondigd en wordt de boodschap nog steeds verkondigd, ondanks het feit dat de wereld haar best doet om de boodschappers van God tot zwijgen te brengen.
Want zoals de woorden van God, die door de profeten en Jezus in het Oude Verbond en Zijn discipelen in het Nieuwe Verbond, niet altijd goed werden ontvangen, en niet altijd tot bekering leidden, maar vaak tot boosheid, weerstand en vervolging, zo leiden de woorden van God vaak nog steeds tot boosheid, weerstand en vervolging.
Waarom? Omdat de woorden van God nog steeds getuigen van de boze werken van de gevallen mens (de werken van het vlees).
De woorden van God roepen nog steeds op tot bekering, het wegdoen van zonde, de terugkeer naar God en gehoorzaamheid aan het Woord en de Heilige Geest.
En niet iedereen is bereid om zijn eigen leven en de werken van het vlees af te leggen voor Jezus. De liefde voor het vlees en de wereld, houdt de mens tegen om Jezus te volgen, gehoorzamen en dienen.
En omdat de mens niet met een schuldgevoel wil leven en geconfronteerd wil worden met zijn onreinheden en de duistere werken van het vlees, probeert de mens de boodschapper van God tot zwijgen te brengen.
Je kunt de boodschapper tot zwijgen brengen, maar dat verandert niets aan de boodschap
Door al die eeuwen heen is er niets veranderd, al denken velen van wel. De mens, die de wereld toebehoort, is nog steeds slecht en houdt ervan om de boze werken van het vlees te doen. En als de boodschapper niet beïnvloed kan worden en de boodschap niet kan worden aangepast, dan rest er nog maar één ding te doen en dat is de boodschapper, die in het Licht leeft en de waarheid van God verkondigt, tot zwijgen te brengen, linksom of rechtsom.
Maar de mens kan nog zo zijn best doen om de boodschapper tot zwijgen te brengen, maar dat verandert niets aan de boodschap.
‘Wees het zout der aarde’
