Er zijn veel leringen die over de zalving gaan. Veel van deze leringen zijn valse leringen, die Christenen misleiden en doen afdwalen van de waarheid. Maar wat is de waarheid over de zalving? Wat is de zalving van God? Wat betekent de zalving in de Bijbel? Hoe weet je of jij gezalfd bent? Kun je de zalving voelen? Waaraan herken je de zalving? Wat zegt de Bijbel over de zalving?
De eerste keer dat de zalving benoemd wordt in de Bijbel
In Genesis 31:13 lezen wij voor het eerst over het fenomeen zalven. God kwam tot Jakob en herinnerde Jakob aan de opgerichte steen, die hij had gezalfd in Betel. God had Zich in Betel namelijk in een droom aan Jakob betoond en een belofte aan hem en zijn zaad gedaan. Daardoor beschouwde Jakob de plaats als huis van God en de poort van de hemel. Jakob nam de steen, die hij onder zijn hoofd had gelegd en stelde die tot een opgerichte steen en goot er olie bovenop. Jakob veranderde de plaatsnaam van Luz naar Betel, wat betekent huis van God. Bij het oprichten en de zalving van de steen (met olie), die voor Gods huis symbool stond, deed Jakob aan God een gelofte. Jakob beloofde, indien God met hem zou zijn en hem zou behoeden op de weg, die hij ging, hem brood zou geven om te eten en kleding om aan te trekken en hij behouden tot zijn vaders huis zou wederkeren, dan zou de Heere hem tot God zijn. En de steen, die hij tot een opgerichte steen had gesteld zou een huis Gods wezen en van alles wat de Heere hem zou schenken, beloofde Jakob Hem stipt de tienden te geven (Genesis 28:10-22). In dit gedeelte verwijst de zalving naar een wijding aan God.
Het priesterambt en de zalving
Bij de instelling van het Levitische priesterschap vond er ook een zalving plaats. God had Aaron en zijn zonen uitgekozen om het priesterambt te bekleden. Zij werden gezalfd; apart gezet van de anderen en geheiligd en gewijd aan God. Niet alleen Aaron en zijn zonen werden gezalfd; geheiligd en gewijd aan God, maar ook de tent der samenkomst, de ark van het verbond en de daarbij behorende materialen en voorwerpen (o.a. Exodus 30:26-29, Exodus 40:9-11).
Dan zult gij daarmede uw broeder Aäron en zijn zonen bekleden en hen zalven, wijden en heiligen, zodat zij voor Mij het priesterambt bekleden kunnen (Exodus 28:41)
Ook Aäron en zijn zonen zult gij zalven en heiligen om voor Mij het priesterambt te bekleden (Exodus 30:30)
Dan zult gij Aäron en zijn zonen doen naderen tot de ingang van de tent der samenkomst en gij zult hen met water wassen. Gij zult Aäron met de heilige klederen bekleden, hem zalven en heiligen, om voor Mij het priesterambt te bekleden. Ook zijn zonen zult gij doen naderen en hen met onderklederen kleden. Gij zult hen zalven, zoals gij hun vader gezalfd hebt, om voor Mij het priesterambt te bekleden; en dit geschiedt, opdat hun zalving voor hen tot een altoosdurend priesterschap zij in hun geslachten (Exodus 40:12-15)
God had Aäron en zijn zonen en hun nageslacht al uitgekozen en aangesteld als (hoge)priester(s) over Zijn huis (de Tabernakel) alvorens dit zichtbaar werd door de zalving met olie. Zij werden niet eerst door Mozes gezalfd met olie in de natuurlijke wereld en toen pas aangesteld in de geestelijke wereld. Maar zij waren eerst aangesteld door God in de geestelijke wereld (Ex 28:1) en vervolgens werd deze aanstelling door God zichtbaar gemaakt aan de oude mens (waarvan de geest nog dood was) in de natuurlijke wereld. Aaron en zijn zonen moesten zich wassen met water, bekleden met de heilige klederen en vervolgens werden zij gezalfd met de heilige zalfolie. Het zalven had betrekking op de aanstelling in het priesterambt en de heiliging en (toe)wijding aan God, zodat zij het priesterambt konden vervullen.
De zalving hield in dat de Levieten apart waren gezet van het volk, aangesteld als priesters van God over Zijn huis en dienstbaar zouden zijn en hun leven wijden aan God.
Het koningschap en de zalving
Toen het volk van God net als de andere volken een koning wilde, gaf God hen waar zij om vroegen. Bij de wijding van koningen werd er ook gezalfd met olie. Dit gebeurde op dezelfde wijze als bij de zalving van de (hoge)priester(s), namelijk: God koos iemand uit als koning in de geestelijke wereld en vervolgens werd Zijn keuze kenbaar gemaakt door een zichtbare zalving met olie in de natuurlijke wereld.
Saul als koning gezalfd
De eerste koning, die door God was uitgekozen en werd aangesteld als koning over Israël was Saul. God had Saul uitgekozen als koning over Israel, als Zijn gezalfde. God maakte Zijn keuze bekend aan Samuel, die vervolgens naar Saul ging om de ‘onzichtbare’ aanstelling als koning aan hem zichtbaar te maken, door hem met olie te zalven als koning over Israël (1 Samuël 9:16-17).
Toen nam Samuël de oliekruik, goot haar uit over zijn hoofd, kuste hem en zeide: Heeft de Heere u niet tot vorst over Zijn erfdeel gezalfd? (1 Samuël 10:1)
Nadat God Saul had uitgekozen als koning en Samuel hem had gezalfd met olie, oftewel had gewijd als koning, schonk God Saul een ander hart (1 Samuël 10:9).
Vervolgens lezen, wij dat de Geest des Heeren Saul zo nu en dan aangreep (o.a. 1 Samuël 10:6, 1 Samuël 10-11 en 1 Samuël 11:6).
Tijdens de zalving gebeurde er niets bijzonders in de natuurlijke wereld en vonden er geen bovennatuurlijke manifestaties plaats.
Het zalven met olie was een teken van de keuze en aanstelling van God, die zichtbaar werd gemaakt in de natuurlijke wereld.
Saul was Gods gezalfde; Saul was uitgekozen en aangesteld door God als koning over Israël.
God was met hem, totdat hij zijn eigen weg ging en afkerig werd van God door ongehoorzaamheid aan de woorden van God (1 Samuël 10-11). Omdat Saul God’s Woord had verworpen, verwierp God Saul en verliet de Geest van God hem (1 Samuël 15:23-26, 1 Samuël 16:14).
Alhoewel de Geest van God Saul had verlaten, bezat hij nog steeds de zalving van het koningschap, aangezien hij koning bleef tot aan zijn dood.
David als koning gezalfd
David was de volgende persoon, die God had uitgekozen om als koning te regeren over Israël. God had David uitgekozen en gaf aan Samuël de opdracht om zijn hoorn met olie te vullen en om de zoon van Isaï te zalven als koning. Nadat Samuel David gezalfd had als koning, greep de Geest des Heeren David aan (1 Samuël 16).
Hier zien wij ook, dat God eerst David had uitgekozen als koning, vervolgens maakte Hij Zijn keuze bekend aan Samuel, die God’s keuze kenbaar maakte in de natuurlijke wereld door David als koning te zalven met olie en vanaf die dag greep de Geest van God hem aan, zodat hij in staat was om zijn ambt als koning te vervullen. Alhoewel David door God was aangesteld als koning, werd hij niet meteen koning over God’s volk.
Na David werd zijn zoon Salomo als koning gezalfd. Tijdens de zalving ontving hij geen bijzondere krachten en vonden er geen bovennatuurlijke manifestaties plaats. Hij werd alleen door de profeet Natan en de priester Sadok in het ambt van koning aangesteld, omdat God hem had uitgekozen om als koning over Zijn volk te regeren (1 Kon 1:32-40).
Zoals je hebt kunnen lezen ontvingen de personen, tijdens de zalving van het priesterschap en koningschap geen bijzondere krachten en vonden er geen bovennatuurlijke manifestaties plaats. Aangezien zij de oude mens waren, waarvan de geest nog dood was en zij daarom ongeestelijk waren en geleid werden door hun zintuigen, werd er gezalfd met olie, zodat in de natuurlijke wereld zichtbaar werd wat er in de geestelijke wereld had plaatsgevonden.
Het zalven met olie was een zichtbaar bewijs, dat God hen apart had gezet van de anderen en hen in het ambt van priester of koning had aangesteld om Hem te vertegenwoordigen en Zijn volk te leiden. Het zalven had geen betrekking op de Heilige Geest, maar op de aanstelling van God.
Nadat zij gezalfd waren met olie en in hun ambt waren gezet, kwam de Heilige Geest op hen, zodat zij in staat waren om de opdracht van God en de taak, waarvoor God hen had aangesteld, te vervullen. Zij waren door God aangesteld om Hem en Zijn wil (zijn wet) te vertegenwoordigen. De Heilige Geest gaf hen wijsheid, verstand, kennis, raad en sterkte (kracht) en vooral een vreze voor God, oftewel een groot respect en ontzag voor God.
De zalving van de profeet Elisa
Laten wij nu eens kijken naar de zalving van de profeet Elisa. God sprak tot Elia en had hem de opdracht gegeven om Elisa te zalven als profeet in zijn plaats. Maar bij deze zalving lezen wij nergens dat Elia hem zalfde met olie. Terwijl Elisa bezig was met ploegen, wierp Elia bij het voorbijgaan zijn mantel naar hem toe, waarop Elisa de runderen verliet en Elia achterna ging. Elisa vroeg Elia of hij eerst afscheid van zijn vader en moeder mocht nemen en dat hij daarna Elia zou volgen. Na de maaltijd maakte Elisa zich gereed en volgde Elia en diende hem (1 Kon 19:16-21). Hier lezen wij, dat Elia de aanstelling van het ambt als profeet door God bekend maakte, door het werpen van zijn mantel. Het werpen van de mantel was een teken dat God Elisa had uitgekozen en had aangesteld als profeet. Oftewel dat God Elisa had gezalfd als profeet. Toen Elia werd opgenomen nam Elisa zijn mantel over, zoals God had gesproken (2 Koningen 2:11-14 ).
Jezus de Messias; de Gezalfde
En er zal een rijsje voortkomen uit de tronk van Isaï en een scheut uit zijn wortelen zal vrucht dragen. En op Hem zal de Geest des Heeren rusten, de Geest van wijsheid en verstand, de Geest van raad en sterkte, de Geest van kennis en vreze des Heeren; ja, Zijn lust zal zijn in de vreze des Heeren. Hij zal niet richten naar hetgeen Zijn ogen zien, noch rechtspreken naar hetgeen Zijn oren horen; want Hij zal de geringen in gerechtigheid richten en over de ootmoedigen des lands in bilijkheid rechtspreken, maar Hij zal de aarde slaan met de roede Zijns monds en met de adem Zijner lippen de goddeloze doden. Gerechtigheid zal de gordel Zijner lendenen zijn en trouw de gordel Zijner heupen (Jesaja 11:1-5)
De koningen der aarde scharen zich in slagorde en de machthebbers spannen zich samen tegen de Heere en Zijn Gezalfde (Psalmen 2:2)
In het Oude Testament lezen wij over de belofte van de komst van de Messias; de Gezalfde Jezus Christus. God had Jezus uitgekozen en aangesteld om datgene wat de duivel had verwoest te herstellen.
God had Jezus gezonden als verzoening voor de zonde van de mens om zo de relatie tussen God en de mens te herstellen en de heerschappij, die God oorspronkelijk aan de mens had gegeven, terug te geven.
Jezus was de Gezalfde van God; Hij was aangesteld door God om Zijn wil bekend te maken bij God’s volk en Zijn Koninkrijk te vertegenwoordigen, verkondigen en vestigen op aarde.
God had Jezus aangesteld, apart gezet en alle macht en kracht gegeven, om Zijn Messiaanse ambt te kunnen uitvoeren en Zijn werk te kunnen volbrengen op aarde (Handelingen 10:37-38). Door in volkomen gehoorzaamheid aan God te leven, predikte Jezus met gezag het Koninkrijk van God en bracht het Koninkrijk van God tot de mens met tekenen en wonderen.
De Geest des Heeren is op Mij, omdat de Heere Mij gezalfd heeft
De Geest des Heeren Heeren is op Mij, omdat de Heere Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden gebrokenen van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening der gevangenis; om uit te roepen een jaar van het welbehagen des Heeren en een dag der wrake van onze God; om alle treurenden te troosten, om over de treurenden van Sion te beschikken, dat men hun geve hoofdsieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een kwijnende geest. En men zal hen noemen: Terebinten der gerechtigheid, een planting des Heeren, tot Zijn verheerlijking (Jesaja 61:1-3)
Toen Jezus in Nazaret op de sabbatdag naar de synagoge ging, las Hij het volgende gedeelte uit het boek van Jesaja 61:1-3 voor:
De Geest des Heeren is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft, om aan armen het evangelie te brengen; en Hij heeft Mij gezonden om aan gevangenen loslating te verkondigen en aan blinden het gezicht, om verbrokenen heen te zenden in vrijheid, om te verkondigen het aangename jaar des Heeren (Leviticus 4:18-19)
Jezus was gezalfd door God; Hij was door God apart gezet en in het Messiaanse ambt aangesteld en als teken dat Jezus gezalfd was door God ontving Hij de Heilige Geest, om Zijn werk te kunnen volbrengen. De zalving had betrekking op de aanstelling van God en niet op de Heilige Geest.
Jezus werd tijdens Zijn wandel op aarde een aantal keren gezalfd met olie, maar dit had niets met een geestelijke aanstelling of wijding aan God te maken, nog met geestelijke gaven, maar met Joodse gebruiken (Lees ook: bestaan er meerdere zalvingen?).
Wat zegt de Bijbel over de zalving in Jezus Christus?
Hij nu, die ons met u bevestigt in de Gezalfde en ons heeft gezalfd is God, die ook Zijn zegel op ons gedrukt en de Geest tot onderpand in onze harten gegeven heeft (2 Korintiërs 1:21-22)
Jezus is de Middelaar van een nieuw verbond, waarbij het Levitische priesterschap vervangen is door een nieuw priesterschap, waarbij Jezus Christus de Hogepriester is en diegenen, die wedergeboren zijn in Hem, als priesters zijn aangesteld (o.a. Hebreeën 8 en 10, Openbaring 1:6).
Hier heb jij geen aparte zalving voor nodig. Want door de wedergeboorte word jij in positie gezet (gezalfd) als zoon van God (de nieuwe schepping).
Samen met Jezus, regeer jij als koning en leef jij als priester. Dit laatste wordt vaak vergeten. Maar het ontwikkelen van een goddelijk karakter, een heilig leven en een volledige toewijding aan God is essentieel in het leven van elke gelovige. Want de zalving betekent; dat jij door God bent uitgekozen, apart bent gezet van de wereld, geheiligd en gewijd bent aan God en bent bekrachtigd om het werk van God te kunnen doen.
Door de wedergeboorte in Jezus Christus; de Gezalfde, ben jij gezalfd, wat betekent dat jij apart bent gezet van de wereld.
Je bent geen oude schepping meer en behoort niet meer tot de oude generatie van de mens, die de wereld toebehoort.
Je bent met Christus bekleed en in de positie van zoon van God geplaatst en behoort tot de nieuwe generatie van de mens, die God toebehoort.
De zalving heeft niets met gevoelens, kracht en bovennatuurlijke manifestaties te maken.
Door de zalving ben je als zoon van God heilig en rechtvaardig verklaard en heb je de Heilige Geest ontvangen. Je hebt de Heilige Geest niet in delen ontvangen, maar in Zijn volheid.
De Heilige Geest komt niet en gaat weer weg, zoals in het Oude Testament gebeurde, bij diegenen die God had aangesteld, maar de Heilige Geest woont voortdurend in jou.
Het Woord en de Heilige Geest heb je nodig om jou te leiden en om in de waarheid te blijven. Je hebt het gezag oftewel de macht in Christus en de kracht van de Heilige Geest ontvangen om jouw taak als zoon van God te volbrengen op deze aarde.
Je hebt geen enkele zalving meer nodig, want door de wedergeboorte heb je de hoogste zalving en dus de hoogste positie in de hemel en op aarde ontvangen.
God de Vader heeft jou met alle geestelijke zegeningen gezegend in de hemelse gewesten in Christus (Efeziërs 4:4). Dit betekent, dat jij al het gezag; alle macht en alle kracht als zoon van God in Christus bezit, zodat jij in staat bent om Zijn opdracht te vervullen en te wandelen als zoon van God in gehoorzaamheid aan Hem op deze aarde.
‘Wees het zout der aarde’
