Laat niemand een hoereerder zijn, of onverschillig (onheilige, profaan) als Esau, die voor één spijze zijn eerstgeboorterecht verkocht. Want gij weet, dat hij later, toen hij (toch) de zegen wilde erven, afgewezen werd, want toen vond hij geen plaats voor berouw, hoewel hij het onder tranen zocht (Heb 12:16-17)
Esau was de eerstgeboren zoon van Isaak en bezat het eerstgeboorterecht. Als eerstgeborene bevond Esau zich in een bevoorrechte positie en had hij recht op de zegen en de belofte van de erfenis van zijn vader. Maar in een moment van zwakte, hechtte Esau niet meer zoveel waarde aan zijn geboorterecht en verkocht Esau zijn geboorterecht voor tijdelijk genot.
Esau verachtte zijn eerstgeboorterecht
Op het moment, dat Esau vermoeid terugkwam van het veld en hij het linzengerecht dat Jakob had gekookt zag, wilde hij daarvan eten. Maar Jakob zei, dat hij eerst zijn geboorterecht aan hem moest verkopen. Aangezien Esau zijn honger belangrijker vond dan zijn eerstgeboorterecht willigde hij Jakob’s verzoek in.
En zo gebeurde het, dat Esau, door zijn onverschilligheid, in ruil voor brood en een linzengerecht, vrijwillig zijn eerstgeboorterecht verkocht aan zijn jongere tweelingbroer Jakob.
Zijn eerstgeboorterecht was voor hem net zoveel waard als een bord met eten.
Door zijn woorden en zijn daad, liet Esau zien, dat hij geen vreze voor God had en dat hij geen enkele waarde hechtte aan zijn eerstgeboorterecht, die hij door de genade van God had ontvangen, maar zijn eerstgeboorterecht verachtte (Gen 25:29-34).
Door zijn daad verachtte en verwierp Esau niet alleen zijn geboorterecht, maar hij verachtte en verwierp ook de Gever van het geboorterecht.
Ik heb u liefgehad, zegt de Heere. En dan zegt gij: Waarin hebt Gij ons Uw liefde betoond? Was niet Esau Jakobs broeder? Luidt het woord des Heeren. Toch heb Ik Jakob liefgehad, maar Esau heb Ik gehaat; Ik heb zijn bergen tot een woestenij gemaakt en zijn erfdeel aan de jakhalzen der woestijn prijsgegeven (Mal 1:2-3)
De daad van Esau was voor God een gruwel, aangezien hij de inzetting van God niet belangrijk vond, maar verachtte en daarom haatte God Esau (Mal 1:3, Rom 9:13).
Jouw geboorterecht verkopen voor tijdelijk genot
Helaas nemen vele gelovigen door onwetendheid en een gebrek aan kennis van God’s Woord hun positie als zoon van God niet in en leven zij niet als de nieuwe schepping naar de Geest, zoals Jezus, maar zij blijven de oude schepping, die blijven leven naar het vlees, zoals Esau.
Jezus kon de verleidingen van het vlees weerstaan, omdat Jezus ontzag had voor Zijn Vader en Zijn Vader en Zijn woorden kenden en Hem liefhad met heel Zijn hart, ziel, verstand en kracht.
Jezus had Zich volledig onderworpen aan Hem en zocht de dingen, die boven waren en niet die op de aarde waren.
Maar vele gelovigen zijn nog steeds de oude schepping, die zichzelf liefhebben en door gebrek aan hun vreze voor God en Zijn Woord en door hun onverschilligheid hun positie, belofte en erfenis hebben ingeruild voor tijdelijk genot en het vervullen van de lusten en begeerten van hun vlees.
Door hun daden laten zij zien, dat de liefde, die zij hebben voor zichzelf, groter is dan hun liefde voor God. En dat zij het vervullen van hun tijdelijke lusten en begeerten belangrijker vinden dan hun trouw aan God en Zijn Woord en de Heilige Geest, die zij van Hem hebben ontvangen, waardoor zij God, Jezus; Zijn Woord en de Heilige Geest verachtten.
Onverschilligheid naar de zonde
Door de misleidende leer van de valse liefde en de valse genade vindt er haast geen heiliging meer plaats en wordt de oude mens niet afgelegd, maar blijft de oude mens bestaan, waardoor de mens blijft leven vanuit zijn oude natuur.
Door de moderne prediking is er een beeld geschetst, dat het niet uitmaakt hoe je leeft, waardoor er een onverschilligheid naar de zonde toe is ontstaan en er voet wordt gegeven aan de lusten en begeerten van het vlees (Lees ook: ‘Eens gered, altijd gered’ en ‘De leer van de Nikolaïeten’).
Zonde wordt niet meer beschouwd als iets dat slecht is en tegen de wil van God ingaat en daarom weggedaan moet worden. Maar de zonde wordt beschouwd als iets dat nou eenmaal bij de mens hoort en daarom wordt de zonde geaccepteerd (Lees ook: Kun je de gebroken wereld als excuus gebruiken?).
Waarom zou je veranderen als je vergeving kan vragen?
Waarom zou je veranderen als je ook gewoon naar het vlees kan blijven leven en jouw misstappen (zonden) kan blijven begaan, aangezien je daarna gewoon vergeving vraagt en je vergeven zal worden.
Vanuit deze beredenering zondigen velen met voorbedachte raden, wat inhoudt, dat voordat zij de zonde begaan, zij al van te voren hebben voorgenomen om daarna meteen vergeving aan God te vragen. Want als je vergeving vraagt aan God, word je vergeven.
Maar als jij al zo denkt en jij een manier zoekt om te kunnen blijven zondigen, zonder consequenties, dan is jouw natuur nog niet veranderd en heeft er geen wedergeboorte plaatsgevonden.
Natuurlijk zul jij vergeven worden als jij werkelijk berouw hebt van jouw zonde en je bekeert. Maar er is een verschil tussen onbewust zondigen en moedwillig blijven volharden in zonde (Lees ook: Wat zijn zonde tot de dood en wat zijn zonde niet tot de dood?)
De meeste mensen vragen vergeving vanuit een gewoonte, omdat hen dat zo is aangeleerd, of omdat zij betrapt zijn, in plaats vanuit een werkelijk berouw (van hun zonde) naar God toe. Waardoor zij zich niet werkelijk bekeren en de zonde wegdoen uit hun leven, maar steeds weer dezelfde zonde begaan of na enige tijd weer terugvallen in dezelfde zonde.
Geen offer en genade meer
Want indien wij opzettelijk zondigen, nadat wij tot erkentenis van de waarheid gekomen zijn, blijft er geen (slacht)offer voor de zonden meer over, maar een vreselijk uitzicht op het oordeel en de felheid (hitte) van een vuur, dat de wederspannigen (tegenstanders) zal verteren (Heb 10:26-29)
Esau behoorde tot de generatie van de oude schepping; de gevallen mens. Zijn geest was dood en hij leefde onder heerschappij van de zonde en de dood als slaaf van het vlees. Maar zelfs voor de onverschilligheid en de verachting van de oude schepping betoonde God geen genade.
Toen het moment van de belofte aanbrak en Esau de zegen van zijn vader zou ontvangen, werd hij afgewezen. Er was geen plaats meer voor berouw, hoewel Esau het onder tranen zocht (Gen 27:34-40, Heb 12:17).
Moet je nagaan wat dit betekent voor diegenen, die tot erkentenis van de waarheid zijn gekomen en zeggen te geloven en een nieuwe schepping te zijn en zeggen de Heilige Geest te bezitten, maar ondertussen hun vlees blijven dienen en blijven geven waar het om vraagt. Voor diegenen, die bewust oftewel opzettelijk blijven zondigen zal er geen offer en geen genade meer zijn, maar een vreselijk vooruitzicht.
‘Wees het zout der aarde’
