De geest van Eli is actief in vele kerken. Maar wat is de geest van Eli? Hoe herken jij de geest van Eli? Wat zijn de kenmerken van de geest van Eli? Om antwoord te geven op deze vragen, moeten wij kijken naar het leven van Eli. Wie was Eli? Eli was een hogepriester en richter van Israël en had twee zonen, de priesters Chofni en Pinechas. Alhoewel Chofni en Pinechas geboren waren als priesters, wandelden zij niet in de vreze voor God zoals priesters behoorden te wandelen naar de inzettingen en geboden van God. Zij misbruikten hun positie als priester voor de lusten en begeerten van hun eigen vlees. Alhoewel zij bekleed waren met de klederen van het priesterschap waren zij van binnen zonen van Belial en roofgierige wolven, die het volk van God tot zonde bracht.
Volgens hun uiterlijke verschijning en het ambt dat zij bekleedden waren zij vertegenwoordigers van God, maar in werkelijkheid kenden zij God niet en wandelden zij niet in Zijn wegen en handelden zij niet naar Zijn wil, die beschreven staat in de wet. Zij offerden naar hun eigen wil en voor hun eigen gebruik. Door hun werken verachtten zij God en Zijn offer en daardoor was hun zonde groot voor het aangezicht van God.
Bemiddelaars tussen God en de (oude)mens
De priesters waren vertegenwoordigers van God en bemiddelaars tussen God en de (oude) mens. Aangezien Chofni en Pinechas in God’s dienst stonden en Hem vertegenwoordigden, had hun zonde invloed op de zienswijze van de mens naar God toe.
Omdat zij geen respect toonden voor God, nog voor zijn geboden en inzettingen, maar naar hun eigen wil leefden, verachtte het volk van God ook het offer van de Heere. Door het zondige gedrag van Chofni en Pinechas brachten zij God’s volk tot overtreding.
De priesters Chofni en Pinechas deden niet alleen kwaad door zich niet te onderwerpen aan de wil van God met betrekking tot de offerwetten, maar zij sliepen ook met de vrouwen, die samenkwamen bij de ingang van de tent der samenkomst.
Toen Eli hoorde over de kwade werken van zijn zonen confronteerde hij hen daarmee. Maar de zonen van Eli waren hoogmoedig, rebels en halstarrig en wilden niet naar hun vader luisteren en zich onderwerpen aan hem en de wil van God. Zij wilden zich niet bekeren van hun kwade werken, maar gingen door met hun zondige daden.
In plaats dat Eli zijn liefde voor God betoonde en de liefde van God voor Zijn volk, door zijn verantwoordelijkheid als hogepriester en richter van Israël op zich te nemen en zijn zonen uit het priesterambt te zetten, nam hij geen enkele actie en liet zijn zonen in hun zonde begaan.
Eli koos indirect voor zijn zonen in plaats van God. Door zijn daad plaatste hij zijn zonen (de schepping) boven God (de Schepper). Zijn liefde voor zijn zonen was groter dan zijn liefde voor God en daarom tolereerde hij het gedrag van zijn zonen, dat tegen de geboden en inzettingen van God ingingen en corrigeerde hen niet.
Eli was verantwoordelijk voor de zonde van zijn zonen
Maar bij God is niets verborgen. God is almachtig en Hij ziet alles! En daarom stuurde God een boodschapper naar Eli om hem op zijn verantwoordelijkheid en zijn wangedrag aan te spreken.
Eli werd ter verantwoording geroepen voor de zonde van zijn zonen en werd door God medeplichtig bevonden aan hun zonde, omdat hij hen niet corrigeerden, nog uit het ambt van het priesterschap zette, maar hen in hun zonden liet begaan.
Omdat Eli als hogepriester en richter van Israël God niet boven zijn zonen plaatsten en ongehoorzaam was aan God en niet handelde naar Zijn wil, was God niet meer met zijn huis.
Eli had de lamp in de tempel niet brandende gehouden, maar was gedoofd, zowel in het geestelijke als in het natuurlijke.
De man Gods, die gezonden was naar Eli, profeteerde wat er met Eli en zijn huis zou gebeuren.
God zou de kracht, die Hij aan zijn vaders huis had gegeven verbreken en een andere priester aanstellen, die wel gehoorzaam en trouw zou zijn aan God en zou wandelen naar Zijn wil. Als teken zouden Chofni en Pinechas op dezelfde dag sterven.
En al de woorden van God werden vervuld. Want tijdens de strijd met de Filistijnen, kwamen Chofni en Pinechas beiden om.
Toen Eli hoorde wat er was gebeurd en dat de Filistijnen de ark van God hadden meegenomen viel Eli achterover van zijn stoel en brak zijn nek en stierf. Eli was 98 jaar oud toen hij overleed. Hij was 40 jaar hogepriester en richter van Israël geweest, echter bleef hij niet wandelen in de wil van God, omdat zijn liefde voor zijn zonen groter was dan de liefde voor God (1 Samuël 2, 3, 4).
De geest van Eli is actief in het leven van geestelijke leiders in relatie tot hun kinderen
De geest van Eli is nog steeds actief in het leven van veel geestelijke leiders, zowel in de relatie tot hun (natuurlijke) kinderen als in de relatie tot hun geestelijke kinderen. Het komt regelmatig voor dat geestelijke leiders, die zijn aangesteld in een gemeente, hun kinderen laten begaan in hun zonden en hen niet disciplineren en corrigeren.
Een aantal van hen worden zelfs beïnvloed door hun kinderen en laten zich door hen adviseren, waardoor vreemde leringen en de wereldse gezindheid hun leven binnenkomen en zij de wil van God verlaten.
Dit komt voornamelijk omdat veel geestelijke leiders niet achterhaald, stoffig, stug, ouderwets willen zijn en als wettisch worden bestempeld, maar zij willen erbij horen, met de tijd meegaan en geaccepteerd worden door de wereld.
Maar dit gedrag bewijst, dat zij nog vleselijk zijn en niet volkomen afgestorven zijn aan het vlees en daarom niet volkomen naar de Geest in het Koninkrijk van God naar Zijn wil wandelen.
Zolang geestelijke leiders vleselijk blijven en naar het vlees blijven wandelen, zullen zij vatbaar zijn voor de mening en bevindingen van hun kinderen en zullen zij zich door hen laten manipuleren. Zij zullen zich laten leiden door hun emoties en gevoelens en concessies doen omwille van hun kinderen, want zij willen hun kinderen niet verliezen.
Om hun kinderen te behouden zullen de geestelijke leiders dingen door de vingers zien en tolereren, die tegen Gods wil ingaan.
Zij zullen de woorden van God omwille van hun kinderen op zo’n manier verdraaien, zodat het lijkt alsof de dingen, die zij doen, die in werkelijkheid tegen de wil van God ingaan, door het verdraaide woord ineens niet meer tegen de wil van God in lijkt te gaan. Zij zullen hun zonden goedpraten en accepteren, met als gevolg dat hun zonden getolereerd en geaccepteerd worden in de gemeente.
Kinderen als opvolger
Er zijn veel geestelijke leiders, die graag hun bediening willen doorgeven aan hun kinderen. Veel voorgangers zien graag hun kind op de kansel staan en geven liever de gemeente aan hun nageslacht door, dan dat zij de gemeente doorgeven en afstaan aan iemand buiten de familie. Daardoor worden er vaak dingen door voorgangers getolereerd en zonde goedgekeurd, die zij van iemand buiten de familie niet zouden tolereren.
Dit is een kwalijke zaak, want voorgangers zijn door God aangesteld als Zijn vertegenwoordigers om Zijn wil en Zijn waarheid te verkondigen, vertegenwoordigen en daarin te wandelen.
Voorgangers zijn verantwoordelijk voor het geestelijk welzijn, groei en leven van de gemeente. Zij behoren te waken over de zielen van de gemeente, aangezien zij rekenschap zullen moeten afleggen (Hebreeën 13:17).
Zij behoren Gods wil te volgen en niet hun eigen wil, dromen en wensen. Daarom is het belangrijk voor voorgangers om zich te onderwerpen aan God en Hem te bidden en te vragen naar hun opvolger, in plaats dat zij zich laten leiden door hun eigen zintuigen, gevoelens en emoties.
Als voorgangers hun kinderen, die wandelen naar het vlees en niet volkomen leven naar Gods wil, maar nog een liefde voor de wereld en de dingen van de wereld hebben en daardoor komen met een eigentijds evangelie, dat is vermengd met de kennis en wijsheid van de wereld en zonde tolereert onder de vrome noemer van liefde, respect en genade, voorrang geven en aanstellen, dan zal het respect van Gods volk zowel naar de (nieuwe) voorganger als naar God en Zijn Woord toe uiteindelijk verdwijnen.
Want hoe geloofwaardig is Gods Woord als de voorganger niet doet wat de Bijbel; het Woord zegt, maar datgene doet wat tegen Gods Woord ingaat?
Als de voorganger niet doet wat het Woord zegt, waarom zouden Christenen dan wel moeten doen wat het Woord zegt?
De gelovigen zullen geen goed voorbeeld hebben en zullen niet gecorrigeerd worden zoals wordt gedaan door een voorganger, die is wedergeboren en een zoon van God is en God liefheeft boven alles en iedereen en daarom volkomen naar de Geest wandelt in gehoorzaamheid aan God en Zijn Woord.
Zij zullen niet aangesproken worden op hun zonde en opgeroepen worden om zich te bekeren van de zonde, maar de voorganger zal hen laten begaan, omdat de voorganger zelf ook in zonde wandelt en dingen doet, die voor God een gruwel zijn en tegen God’s wil ingaan.
De geest, die in de voorganger leeft zal over de gemeente komen. Dit is de geest van de antichrist, want de geest keert zich tegen Jezus Christus; het Woord en doet niet wat Hij zegt. Het gevolg is dat de gemeente het gedrag van de voorganger zal overnemen en dezelfde werken, die de voorganger doet of heeft gedaan zal doen. En zo zal de gemeente langzaam afdwalen van God’s Woord en Zijn wil en zal de mens centraal komen te staan in de gemeente. In plaats dat de gelovigen leven naar de woorden van God, zullen zij leven naar de woorden van de voorganger.
Maar Jezus zei: “Wie is Mijn moeder en wie zijn Mijn broeders?” En Hij strekte Zijn hand uit over Zijn discipelen en zeide: “Ziedaar Mijn moeder en Mijn broeders. Want al wie doet de wil Mijns Vaders, die in de hemelen is, die is Mijn broeder en zuster en moeder” (Mattheüs 12:46-50, Marcus 3:31-35, Lucas 8:19-21)
‘Al wie de wil van God doet’, wil zeggen, diegenen, die Gods woorden horen en doen.
En deze mentaliteit van Jezus moet ook de mentaliteit van geestelijke leiders worden. Want niet een zoon of dochter maakt iemand een opvolger, maar diegene, die de wil van God doet oftewel, die de woorden van God hoort en doet.
De plaatselijke gemeente is niemands eigendom, maar behoort Jezus toe, zolang de gemeente gehoorzaam is en blijf aan Jezus; het Woord en Zijn woorden doet.
De geest van Eli actief in het leven van geestelijke leiders in relatie tot hun geestelijke kinderen
De geest van Eli is niet alleen actief in het leven van geestelijke leiders in de relatie tot hun kinderen, maar ook in de relatie tot hun geestelijke kinderen. Want de voorganger is de geestelijke herder en vader van de zonen Gods (zonen en dochters van God).
De voorganger behoort zijn geestelijke zonen op te voeden, te disciplineren en te corrigeren in de vreze van God en het Woord, zodat zij opgroeien naar het evenbeeld van Jezus Christus, die de afspiegeling van God is en wandelen zoals Jezus heeft gewandeld. Want zoals zojuist geschreven, is de taak van de voorganger om te waken over de zielen van de gemeente, aangezien de voorganger rekenschap zal moeten afleggen.
Een voorganger is verantwoordelijk om de zonen van God te voeden met God’s Woord en op te voeden in de kennis en wijsheid van God en te corrigeren. Want van aaien over de bol groeit niemand op, maar zorgt alleen voor hoogmoedige ongeleide projectielen op aarde. Zowel in het geestelijke als in het natuurlijke.
Als er geen correctie meer plaatsvindt en alles maar goed wordt bevonden en alles wordt getolereerd zal er een gemeente ontstaan waar chaos, onrust, onvrede, afgunst, jaloersheid, verdeeldheid, afgoderij en seksuele onreinheden zullen plaatsvinden. Want iedereen zal denken, dat hij/zij de waarheid bezit, in de waarheid leeft en dat alles wat hij/zij doet goed is en goed wordt bevonden door God.
De geest van Eli is een geest van tolerantie en zorgt dat geestelijke leiders zich laten intimideren door hun geestelijke kinderen, waardoor zij hen niet meer durven te corrigeren en actie durven te ondernemen tegen diegenen, die niet wandelen naar de wil van God, maar zelfzuchtig, hoogmoedig en rebels zijn en blijven volharden in zonde.
Veel geestelijke leiders roepen hun geestelijke zonen niet tot de orde en gebieden hen niet om de zonde weg te doen uit hun leven. Maar zij laten zich net als Eli leiden door het vlees (gevoelens, emoties, zintuigen, wil etc.) en laten hun geestelijke zonen en dochters begaan in hun zonde. Hierdoor stellen zij net als Eli hun zonen boven God en zijn medeplichtig aan hun zonde, die de gemeente geestelijk bevuild.
De geest van de antichrist vs de Geest van Christus
De wereldgeest oftewel de geest van de antichrist, die heerst in de levens van diegenen, die de wereld en het koninkrijk der duisternis, toebehoren, zegt dat je al het gedrag van mensen moet respecteren en accepteren.
Maar de Geest van Christus, die heerst in de levens van diegenen, die Jezus Christus en Zijn Koninkrijk toebehoren, instrueert de gelovigen niet om al het gedrag te respecteren en te accepteren, maar instrueert hen om op te roepen tot bekering en het wegdoen van al die dingen, die tegen Gods wil ingaan.
De Heilige Geest is niet veranderd. En net zoals Jezus, die door de Heilige Geest werd geleid, God’s volk opriep tot bekering, zo roept de Heilige Geest door de zonen Gods nog steeds de mensen, die leven in zonde, op tot bekering.
De geest van Eli dooft het licht
De geest van Eli is géén geest, die behoort tot God’s Koninkrijk, maar de geest van Eli is een geest, die behoort tot het koninkrijk der duisternis en zorgt dat de wortels van de gemeente zich uitstrekken naar het koninkrijk der duisternis en de geestelijke leiders van daaruit worden gevoed, geleid en leven.
De geestelijke leiders zullen de geesten, die het koninkrijk der duisternis toebehoren en werkzaam zijn in hun vlees, gehoorzamen. Waardoor zij God’s wil verbannen.
Zij zullen wat kwaad is voor God goed vinden en zeggen dat iedereen, die kwaad doet, goed is in de ogen van God en dat Hij een welgevallen aan hen heeft. Door het geloof in- en de verkondiging van deze leugens, wordt de zonde getolereerd en geaccepteerd in de gemeente.
Maar door de zonde te tolereren zijn vele geestelijke leiders geen vertegenwoordigers van Jezus Christus en zonen van God, maar vertegenwoordigers en zonen van de duivel en buigen voor hem.
En zo heeft de duivel vele geestelijke leiders misleid en heeft hij, door geestelijke leiders heen, zijn troon in vele gemeenten gevestigd.
De geest van Eli laat de zonde toe in de gemeente, waardoor de gemeente geestelijk inactief en krachteloos wordt en uiteindelijk door de zonde zichzelf vernietigd en het licht dooft.
‘Wees het zout der aarde’
