De steen was een voorwerp, dat veelvuldig in het Oude Verbond door God en mensen werd gebruikt als teken, gedachtenis en/of getuigenis van een verbond en/of een belangrijke gebeurtenis, waarin God Zichzelf, Zijn grootheid en kracht openbaarde. De opgerichte steen was een teken en getuigenis voor het nageslacht en het bewijs van wat God had gedaan. Al de opgerichte stenen in het Oude Verbond waren een heenwijzing naar de levende Steen, Jezus Christus, die voor altijd een bewijs en getuigenis is van Gods woord en grote verlossingswerk voor de gevallen mens en het Nieuwe Verbond, dat bezegeld is met Zijn kostbare bloed.
De opgerichte en gezalfde steen in Bethel
In Genesis 28:18, lezen wij over de opgerichte en gezalfde steen in Bethel. Deze steen had Jakob gebruikt als hoofdkussen, nadat hij was weggevlucht uit zijn vaders huis vanwege zijn broer Ezau en onderweg was naar zijn oom Laban.
Op dit hoofdkussen droomde Jakob en had hij een ontmoeting met de levende God van zijn vader Isaak en grootvader Abraham.
In zijn droom zag Jakob een ladder, die op de aarde stond en reikte tot aan de hemel. Op de ladder klommen de engelen van God naar boven en naar beneden. De Heere God stond op dezelfde ladder en sprak tot Jakob:
Ik ben de Heere, de God van uw vader Abraham, en de God van Izaak; dit land, waarop gij ligt te slapen, zal Ik aan u geven en aan uw zaad. En uw zaad zal wezen als het stof der aarde, en gij zult uitbreken (in) (menigte), westwaarts en oostwaarts, en noordwaarts en zuidwaarts; en in u, en in uw zaad zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden. En zie, Ik ben met u, en Ik zal u behoeden, overal, waarheen gij trekken zult, en Ik zal u wederbrengen in dit land; want Ik zal u niet verlaten, totdat Ik zal gedaan hebben, hetgeen Ik tot u gesproken heb
Genesis 28:13-15
Toen Jakob wakker werd, zei hij, dat de Heere in die plaats was en hij dit niet had geweten. Het was het huis van God en de poort van de hemel.
Jakob nam de steen, die hij als hoofdkussen had gebruikt, en richtte de steen op als een teken (gedenkteken). Vervolgens goot Jakob olie over de steen en noemde de plaats Bethel (voorheen Luz).
De belofte van Jakob aan God na de zalving van de opgerichte steen
Jakob deed een belofte aan God en zei, dat als God met hem zou zijn en hem zou behoeden op de weg, die hij gaan zou, en hem zou voorzien van brood en kleding en in vrede zou terugkeren tot zijn vaders huis, de Heere zijn God zou zijn.
De steen, die Jakob tot een opgericht teken had gesteld, zou een huis Gods wezen. En van alles wat God aan Jakob zou geven, zou Jakob aan God een tienden geven (Genesis: 28:20-22)
De plaats waar Jakob de steen zalfde met olie, was vlakbij het gebied, waar Abraham naartoe was gegaan, nadat hij zijn land en vaders huis had verlaten.
Het was vlakbij de plaats, waar God aan Abraham verscheen en de belofte deed en Abraham een altaar bouwde en de Naam van de Heere aanriep (Genesis 12).
Tijdens zijn verblijf bij Laban verscheen God wederom aan Jakob en maakte Zich bekend als de God van Bethel, de plaats waar Jakob de opgerichte steen had gezalfd en hij een belofte aan God had gedaan.
God gebood Jakob om terug te keren naar het land van zijn maagschap en Jakob gehoorzaamde het woord van God en vluchtte weg (Genesis 31:13).
God gebood Jakob om naar Bethel te gaan en daar te verblijven en een altaar voor God te maken
Na de achtervolging van Laban en de opstelling van het verbond tussen Jakob en Laban, waar zowel de steen tot opgericht teken als de hoop stenen getuigen van waren, en na de worsteling met God en de ontmoeting met zijn broer Ezau en de andere gebeurtenissen, gebood God Jakob om naar Bethel te gaan en daar te wonen en een altaar voor God te maken.
Jakob gehoorzaamde het woord van God en zei tot zijn huisgezin en allen die bij hem waren, dat zij de vreemde goden, die te midden van hen waren, weg moesten doen en zij zich moesten reinigen en hun klederen veranderen.
Zij gehoorzaamden de woorden van Jakob en gaven al de vreemde goden, die in hun hand waren, en de oorsierselen, die in hun oren waren, en Jakob verborg ze onder de eikenboom, die bij Sichem was
Toen zij in Bethel waren aangekomen, bouwde Jakob een altaar en noemde de plaats El Bethel, want God had Zich daar aan hem geopenbaard.
Na enige tijd verscheen God wederom aan Jakob. God zegende Jakob en veranderde zijn naam naar Israel, dat prins betekent. God deed aan Jakob dezelfde belofte als Hij aan Abraham en Isaak had gedaan.
Jakob richtte een steen op als teken en stortte daarop een drankoffer en goot er olie over en noemde de plaats, waar God met hem had gesproken, Bethel (Genesis 35:9-15).
De Herder, de Steen van Israel, was tot een getuigenis en teken voor het zaad van Jacob
God had Zich aan Zijn verbond met Abraham, Isaak en Jakob gehouden en Zijn woord en belofte waargemaakt, door Zijn volk te verlossen uit Egypte en terug te doen keren naar het beloofde land.
De machtige God van Jakob (Israël) had Zijn trouw, grootheid en liefde voor Zijn volk betoond door het vervullen van Zijn belofte en de vele tekenen en wonderen en was daardoor de Herder, de Steen (Rots) van Israël tot een getuigenis en een teken voor het zaad van Jakob (Israël) geworden.
Nu was het aan het volk om haar liefde voor God te betonen en Hem te dienen met een toegewijd hart en haar deel van het verbond te vervullen door gehoorzaamheid aan Zijn woord en het onderhouden van Zijn geboden.
Het getuigenis van de twee stenen tafelen met de Tien Geboden
God maakte Zijn wil bekend door Zijn woorden en het schrijven van de tien geboden op de twee stenen tafelen.
Deze twee stenen tafelen waren getuigen van God en tot een getuigenis voor het zaad van Israel gesteld.
De stenen tafelen met daarop de tien geboden was onderdeel van het verbond en een getuigenis van Gods wil, heiligheid en gerechtigheid.
Door de openbaring van Gods wil, heiligheid en gerechtigheid werd de zonde aan Gods volk geopenbaard. (Lees ook: Waarom schreef God Zijn wet op twee stenen tafelen?)
Jozua werd door God aangesteld als opvolger van Mozes en leider van Zijn volk
Na het overlijden van Mozes was het niet één van zijn zonen, die het leiderschap van zijn vader overnam. God had niet het leiderschap overgedragen aan één van de zonen van Mozes, maar God had Jozua uitgekozen als leider van Zijn volk.
Jozua had zijn liefde, geloof, trouw en strijdersmentaliteit aan God door zijn leven betoond. God wist, dat Hij op Jozua kon vertrouwen. Daarom gaf God aan Jozua de taak om Zijn volk te leiden en het beloofde land binnen te brengen en in te nemen.
Nadat God tot Jozua had gesproken, nam hij zijn rol, taak en verantwoordelijkheid als leider van Gods volk meteen op zich en begon het volk te instrueren.
De oversteek van de Jordaan
Toen het tijd was om de Jordaan over te steken, gaf God instructies aan Jozua, die hij in gehoorzaamheid opvolgde.
Door Jozua’s gehoorzaamheid aan Gods woord en de gehoorzaamheid van de priesters en het volk aan het woord van Jozua, betoonde God Zijn kracht door het water af te snijden.
En zo maakte God een weg door de Jordaan voor de duizenden Israëlieten om de oversteek te maken.
Het getuigenis van de twaalf stenen uit de Jordaan
God gebod Jozua om twaalf mannen uit de twaalf stammen van Israël te nemen en twaalf stenen uit het midden van de Jordaan te nemen, waar de voeten van de priesters, die de ark van het verbond droegen, stonden, en deze twaalf stenen mee te nemen en in hun verblijfplaats te leggen.
Daarnaast gebood God Jozua om twaalf stenen op te richten in het midden van de Jordaan, op de plaats, waar de voeten van de priesters, die de ark van het verbond droegen, stonden.
De twaalf stenen uit de Jordaan, die Jozua in Gilgal oprichtten waren een teken voor de kinderen van Israël en een gedachtenis tot in eeuwigheid, dat de wateren waren afgesneden voor de ark van het verbond van de Heere, waarin de twee stenen tafelen met de tien geboden van de Heere zaten.
De twaalf stenen zouden een getuigenis zijn, dat Gods volk op het droge door de Jordaan was gegaan. Net als God bij de Rode Zee (de Schelfzee) had gedaan, zodat het volk op het droge door de Rode zee kon gaan. Alle volken der aarde zouden hierdoor de sterke hand van de Heere kennen, en zij zouden de Heere hun God voor altijd vrezen (Jozua 1-4)
De belofte van het zaad van Israel aan God
Na de overwinning op Jericho en de dood van Achan, waardoor de Heere Zich van Zijn brandende toorn afkeerde en Gods volk van de vloek werd bevrijd, en na de vele andere overwinningen van Jozua en zijn legermacht, en Jozua oud geworden was en zijn tijd naderde om de aarde te verlaten, riep hij de oudsten van Israël en hun hoofden, richters en ambtslieden en zij stelden zich voor Gods aangezicht.
Jozua sprak het volk toe namens de Heere, de God van Israël.
Hij sprak over hun vaders Terah, Abraham, Isaak en Jakob en het verblijf van zijn zaad in Egypte en hoe God Mozes en Aaron zond en Zijn volk verloste en over hun verbijf in de woestijn.
Ook sprak Jozua over het beloofde land en hoe God de Amorieten in hun macht had gegeven, zodat zij hun land in bezit konden nemen en God hen verdelgden.
God had alles voor hen gedaan en alles aan hen gegeven wat zij nodig hadden. Zij hadden niet gearbeid, gebouwd en wijngaarden en olijfbomen geplant in het land, maar God had het hun gegeven.
Nu was het aan hun, om de Heere hun God te vrezen en Hem in oprechtheid en waarheid te dienen en de goden van hun vaders weg te doen. Het volk beloofde om dit te doen en God te dienen en Zijn stem te gehoorzamen.
En zo sloot Jozua (als vertegenwoordiger van God) een verbond met het volk en stelde het hun tot een inzetting en recht te Sichem.
Jozua schreef deze woorden in het wetboek Gods en nam een grote steen, en richtte deze op onder de eik, die bij het heiligdom van de Heere was.
De opgerichte steen van Jozua was een getuigenis van de woorden van God en het verbond
De opgerichte steen was hen tot een getuigenis, aangezien de steen al de woorden van de Heere, die Hij tot hen had gesproken, had gehoord. De steen zou tot getuige tegen het volk zijn, opdat het volk de Heere haar God niet zou verloochenen (Jozua 24 (Lees ook: Kies heden wie je dienen zult)).
Was de steen opgericht onder dezelfde eik, waar Jakob de vreemde goden en de oorringen van zijn huis en degenen, die met hem waren had begraven? Lagen al deze dingen, die kwaad waren in de ogen van de Heere en die Jakob en zijn huis bevuilden, begraven onder de steen?
Was dit een heenwijzing naar de komst van de levende Steen, waardoor een Nieuw Verbond tot stand zou komen en er afgerekend zou worden met de gevallen staat en de boze zondige natuur van de oude mens?
Want zie, wat betreft de steen die Ik voor Jozua neergelegd heb, op die ene steen zullen zeven ogen zijn. Zie, Ik zal er Zijn gravering in aanbrengen, spreekt de Heere van de legermachten. Ik zal de ongerechtigheid van dit land op één dag wegnemen. Op die dag, spreekt de Heere van de legermachten, zal ieder zijn naaste uitnodigen onder de wijnstok en onder de vijgenboom (Zacharia 3:9-10)
Het teken van de Zoon des mensen
Jezus Christus, de Zoon van God kwam naar de aarde als een Getuige van God en Zijn gesproken woord en een Getuige voor de mensen. Het volmaakte offer van Jezus Christus, dat volbracht was aan het kruis, bracht verzoening voor de zielen voor het aangezicht van de Heere. En aangezien elk (schuld)offer met vuur werd verbrand, zo ook het offer van Jezus.
Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem (2 Korinthe 5:21)
Jezus Christus, die Zelf zonder zonde was, werd door de Vader tot zonde gemaakt en gelijk gesteld aan de zondaren. Hierdoor kwam Jezus in de hel terecht, waar Hij drie dagen en drie nachten verbleef.
Zijn verblijf was met de goddelozen (de leugenaars, dieven, moordenaars, overspeligen, hoereerders, echtbrekers, afgodendienaars, tovenaars, etc.) en de rijke, die in rebellie naar God toe hadden geleefd.
Het verblijf in de hel was niet alleen een teken voor het huis Israëls, maar voor het hele (gevallen) menselijke geslacht. (Lees ook: Wat deed Jezus in de hel?).
Hij heeft Zijn graf bij de goddelozen gesteld, en Hij is bij de rijke in Zijn dood geweest, omdat Hij geen onrecht gedaan heeft en geen bedrog in Zijn mond geweest is. Maar het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen, Hij heeft Hem ziek gemaakt. Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zal Hij nageslacht (zaad) zien, Hij zal de dagen verlengen; het welbehagen van de Heere zal door Zijn hand voorspoedig zijn. Om de moeitevolle inspanning (arbeid) van Zijn ziel zal Hij het zien, Hij zal verzadigd worden. Door de kennis van Hem zal de Rechtvaardige, Mijn Knecht, velen rechtvaardig maken, want Hij zal hun ongerechtigheden dragen
Jesaja 53:9-11 hsv
Maar Jezus bleef daar niet, aangezien Gods kracht sterker is dan de dood. Na drie dagen stond Jezus als Overwinnaar op uit de dood met de sleutels van de dood en de hel (het dodenrijk oftewel het rijk van de dood en de doden).
De sleutels waren niet alleen een bewijs van overwinning, maar getuigden ook van Zijn verblijf in de hel (het dodenrijk) en de strijd met de dood.
De steen voor de ingang van het graf werd door een engel weggerold, zodat Jezus in Zijn nieuwe opstandingslichaam het graf, waar Zijn lichaam drie dagen had gelegen, kon verlaten.
Het getuigenis van de levende Steen
Al de woorden en profetieën van de profeten, die leefden in het Oude Verbond, werden door de komst van Jezus in het vlees en Zijn woorden, wandel, lijden, sterven, opstanding uit de dood, hemelvaart en plaatsneming op de troon, vervuld.
Zoals de stenen uit het Oude Verbond werden opgericht als getuigenis en tot een teken van God en Zijn woord, Zijn liefde, Zijn grootheid en Zijn kracht, zo was Jezus een levende Steen tot een getuigenis van Gods woord, liefde en verlossingswerk van de gevallen mens en Zijn kracht en het Nieuwe Verbond in Zijn bloed.
En op het getuigenis van deze Steen is Gods Gemeente gebouwd.
Het getuigenis van Jezus de Christus is nog even krachtig en zal voor eeuwig krachtig zijn.
Niemand kan iets veranderen aan het getuigenis van Christus Zijn dood, opstanding, hemelvaart en Zijn Hogepriesterschap en Koningschap in het Koninkrijk der hemelen.
Ook al worden Christenen door leugens misleid of door de druk van de wereld en vervolging tot zwijgen gebracht. Het getuigenis van de levende Steen zal voor eeuwig staan.
De levende stenen getuigen van de levende Steen
De mensen, die geloven in het getuigenis van de levende Steen en wedergeboren worden in Christus en Hem toebehoren en volgen, zullen als levende stenen zijn, opgebouwd tot een geestelijk huis (Gods tempel).
De levende stenen getuigen van de levende Steen Jezus Christus, die Zijn leven heeft gegeven voor de doden om verzoening te doen voor hun zielen en hen te verlossen en tot levende stenen te maken, die de woorden van God horen en daarvan getuigen en waaruit stromen van levend water vloeien (o.a. Jesaja 28:16, Mattheüs 21:42-44, Marcus 12:10, Lucas 20:17-18, Johannes 7:37, Handelingen 4:11-12, Efeziërs 2:8-22, 1 Petrus 2:2-10).
De opgerichte Steen van het Nieuwe Verbond is tot een getuigenis voor alle volken
De opgerichte Steen van het Nieuwe Verbond is tot een getuigenis voor alle volken tot in eeuwigheid.
Het is aan de mensen om te geloven in Jezus Christus en de door God uitverkoren en kostbare levende Steen tot de Rots van hun redding (heil) te stellen en op deze hoofd Hoeksteen te bouwen en door de Geest als getuigen van Hem, heilig in de Heere, te leven en daar de vrucht van dragen, of ongehoorzaam te zijn en de levende Steen, die door God voor eeuwig tot een getuigenis is gesteld, te verwerpen.
‘Wees het zout der aarde’
