Er zijn veel kinderen, die niet meer gelukkig zijn en niet goed weten wie zij nou eigenlijk zijn en daardoor zich verloren voelen in de maatschappij. Alhoewel God man en vrouw als ouders heeft aangesteld en kinderen aan hen heeft toevertrouwd om te verzorgen, beschermen en op te voeden in de Heere en in Zijn Woord, zijn er maar weinigen, die zich aan deze taak houden. Langzaam aan verdwijnt deze belangrijke taak van God naar de achtergrond en geven de ouders de duivel precies wat hij wil, namelijk het kind in bezit nemen voor zijn koninkrijk en vernietigen. De duivel kan zijn slag slaan omdat de meeste ouders het te druk hebben met zichzelf en hun eigen leven. Zij zijn voornamelijk gefocust op zichzelf, hun eigen dromen en wensen en vinden hun carrière, prestaties en geld belangrijker dan de verzorging van hun kind(eren). Zij bepalen hoe zij hun leven willen leiden en de kinderen moeten zich maar aan hun behoeften aanpassen. Door dit gedrag worden kinderen vaak aan hun lot overgelaten en toevertrouwd aan anderen, die hen moeten verzorgen en opvoeden. Maar zij kunnen nooit de plaats van ouders innemen. Veel ouders zien geen kwaad in het onderbrengen van hun kind bij anderen, zoals een kinderdagverblijf of andere opvang en denken juist het kind daarmee te helpen. Want de wereld zegt, dat het goed is voor de ontwikkeling van een kind en hun sociale vaardigheden. Maar denkt God daar ook zo over?
Geen oog voor het kind
En zo zijn er veel ouders, die geen kennis meer hebben van het Woord en de wil van God en daarom in deze leugen van de wereld trappen. Hierdoor verliezen veel kinderen hun warme nest en vertrouwde omgeving. Zij komen niet na school thuis, waar een moeder op hen zit te wachten met een kopje thee en iets lekkers erbij en belangstellend naar de verhalen van haar kind(eren) informeert en naar het kind luistert en interesse toont.
Want in veel gezinnen wordt het kind al vanaf enkele weken na de geboorte afgestaan -en toevertrouwd aan anderen in plaats dat het kind wordt opgevoed door de eigen ouders. Het kind wordt heen en weer geslingerd; dan weer naar het kinderdagverblijf, schoolopvang, een oppas, opa en oma, ooms en tantes, buren en noem maar op. Waardoor het kind niet opgroeit en zich ontwikkelt in een stabiele vertrouwde leefomgeving en leert om zich te hechten. De ouders hebben geen volledig zicht meer in de opvoeding van hun kind en raken in sommige gevallen de controle over hun kind kwijt.
Nu zou je denken, dat als het kind tegen de avond wordt opgehaald door één van de ouders en thuiskomt, dat de ouders blij zijn en alsnog de aandacht geven, die het kind nodig heeft.
Maar helaas gebeurt dit niet altijd. Want de ouders zijn vaak moe van hun werkdag en te moe om nog actief te luisteren en aandacht aan het kind te geven. Laat staan om met het kind te spelen.
Vaak moet er daarnaast nog eten worden klaargemaakt en dan kan de ouder niet worden afgeleid.
In veel gezinnen wordt daarom direct de televisie, tablet of (spel)computer aangezet, zodat het kind wordt vermaakt en de ouders in alle rust hun eigen dingen kunnen doen.
En dan vragen vele ouders zich nog af waarom hun kinderen zo druk, onrustig, rusteloos, hyperactief, rebels en ongehoorzaam zijn en niet naar hen willen luisteren.
Maar als ouders, die het voorbeeld behoren te geven, het te druk hebben met zichzelf en niet de tijd nemen om actief te luisteren naar een kind, hoe leert een kind dan om te luisteren? Als een kind wordt afgestaan aan anderen, zal het kind zich dan gewild en geliefd voelen? Hoe leert een kind om rustig en trouw te zijn en zich te hechten, als het kind zelf heen en weer wordt geslingerd? Als een man en vrouw hun eigen leven, carrière en geld belangrijker vinden, dan de opvoeding van kinderen, waarom kiezen zij er dan überhaupt voor om kinderen te nemen?
Een kind mag geen kind meer zijn
Oefen een kind volgens de eis van zijn weg, ook wanneer hij oud geworden is, zal hij daarvan niet afwijken (Spreuken 22:6)
Een kind mag in deze maatschappij geen kind meer zijn, maar wordt behandeld als een volwassene en al snel geacht om eigen verantwoordelijkheid te nemen, te presteren en keuzes te maken. Maar is een kind al in staat om de juiste keuzes te maken?
Omdat veel ouders het te druk hebben met zichzelf letten zij niet echt op hun kind(eren), waardoor vele dingen die niet goed zijn voor het kind worden getolereerd.
Ouders weten vaak niet waar hun kind mee bezig is, waar het kind zich mee inlaat en met wie het kind omgaat. Om conflicten en ruzie’s te voorkomen geven zij het kind alle vrijheid om zelf te bepalen wat het kind wil. Hierdoor kunnen de ouders hun eigen leven blijven leiden en doen wat zij zelf willen. In plaats dat zij hun eigen wil en hun leven aan de kant zetten en investeren in hun kind.
Het ontbreken van ouderlijk gezag
Voorts, de tuchtiging van onze vaders naar het vlees hebben wij ondergaan en wij zagen tegen hen op, zullen wij ons dan niet nog veel meer onderwerpen aan de Vader der geesten en leven? Want zij hebben voor ons voor luttele dagen naar hun beste weten getuchtigd, maar Hij doet het tot ons nut, opdat wij deel verkrijgen aan Zijn heiligheid. Want alle tucht schijnt op het ogenblik zelf geen vreugde, maar smart te brengen, doch later brengt zij hun, die erdoor geoefend zijn, een vreedzame vrucht, die bestaat in gerechtigheid (Hebreeën 12:9-11)
In de meeste gezinnen ontbreekt het ouderlijk gezag en wordt het kind niet dagelijks onderwijzen in het Woord en met de dingen van het Koninkrijk van God, maar vult het kind zich de hele dag met de dingen van de wereld. Het kind wordt niet gedisciplineerd opgevoed en gecorrigeerd, maar ouders laten het kind hun gang gaan, waardoor het kind niet opkijkt naar de ouders en geen ontzag voor de ouders heeft.
Kinderen, weest uw ouders gehoorzaam (in de Heere), want dat is recht. Eer uw vader en uw moeder – dit is immers het eerste gebod, met een belofte – opdat het u welga en gij lang leeft op aarde (Efeziërs 6:1-3)
Veel ouders willen het leven, dat zij hadden voor hun huwelijk, behouden. En daarom zijn er veel ouders, die niet opgroeien tot volwassenheid en de verantwoordelijkheid op zich nemen. Zij proberen de eeuwige jeugd te behouden en daardoor schuiven zij hun verantwoordelijkheid af op anderen.
In veel gezinnen is de ouder geen ouder meer, die opvoedt, corrigeert en disciplineert, maar een vriend(in), die leuk, aardig en geaccepteerd wil worden door hun kind(eren).
Door dit onvolwassen gedrag plaatsen zij vaak het kind op een voetstuk en ‘buigen’ voor de wil van het kind en laten de aansturing en het corrigeren van gedrag achterwege.
Maar het Woord zegt, dat als jij jouw kind niet disciplineert en corrigeert, jij niet werkelijk van jouw kind houdt (Spreuken 13:24; 29:15; 29:17).
Kinderen hebben grenzen en aansturing nodig en moeten gedisciplineerd en gecorrigeerd worden. Als dit ontbreekt worden kinderen egoïstisch, verwaand, hoogmoedig, onhandelbaar, rebels en hebben geen respect en ontzag voor hun ouders, waardoor zij de ouders ook niet zullen gehoorzamen en eren, zoals het Woord de kinderen heeft opgedragen om te doen (Efeziërs 6:1-3, Kolossenzen 3:20, Exodus 20:12).
En als zij hun ouders niet gehoorzamen in alles en eren, hoe zullen zij dan later God kunnen gehoorzamen in alles en eren?
Daarnaast worden zij door dit gedrag opgevoed tot ongeleide projectielen in de samenleving, die rebelleren en zich boven anderen verheffen en zich niet kunnen -en willen aanpassen en onderwerpen aan anderen. Dit zie je nu al bij veel schoolverlaters, die na hun studie meteen verwachten dat de directeursstoel voor hun klaar staat.
Sommige ouders proberen hun afwezigheid te compenseren door hun kind te verwennen met allerlei cadeau’s, leuke uitjes en vakanties. Zij geven het kind alles wat hij/zij wil, behalve zichzelf. Door dit gedrag maken zij de situatie alleen maar erger en raakt het kind al snel verwend en houdt meer van de ouders omwille van de cadeau’s, die hij/zij ontvangt, dan om wie zij zijn. Op latere leeftijd zal het kind alleen zijn/haar ouders bezoeken en/of benaderen als het kind iets van hen nodig heeft, maar niet omdat het kind van hen houdt en met hen tijd wil doorbrengen. Nee, hij/zij spendeert liever tijd aan vrienden dan aan familie. Want waar waren de ouders, toen het kind die nodig had?
Het effect van een scheiding op kinderen
En laten wij ook niet de invloed van een scheiding op kinderen vergeten. Er vinden veel scheidingen plaats, ook onder gelovigen. Steeds meer Christenen verbreken hun huwelijksverbond en scheiden. Dit komt hoofdzakelijk omdat zij wandelen naar het vlees en wereldgelijkvormig zijn en zich laten leiden door de wereldgeesten.
Kinderen voelen zich vaak schuldig, omdat zij denken dat zij de aanleiding zijn van een scheiding. Het kind moet er maar mee om zien te gaan en een weg daarin vinden. Wat haast onmogelijk is, want het kind heeft nu helemaal geen warm nest meer en stabiele leefomgeving, maar zal leven in één of twee gebroken gezinnen.
Ouders denken dat hun kinderen door een gesprek en met hen om tafel te zitten, het allemaal wel aan kunnen. Maar vaak durven kinderen hun ware gevoelens niet te delen en houden deze voor zich.
Zij sluiten zich op of ontvluchten de realiteit door het lezen van boeken, televisie kijken, muziek luisteren, gamen, social media en noem maar op. Kinderen kunnen zich terugtrekken in een fantasiewereld en eventueel alters creëren om de werkelijkheid te ontvluchten en zo om te kunnen gaan met de situatie. En zo openen vele kinderen zich voor de duistere wereld en zijn op weg naar de afgrond.
Zelfmoord onder kinderen
Want veel kinderen zijn niet meer blij en gelukkig, maar voelen zich verloren in het gezin (gezinnen), op school en in de maatschappij. Zij voelen zich niet gewild, gewaardeerd en begrepen, maar zij voelen zich afgewezen, onzichtbaar en verloren. Zij gaan gebukt onder depressieve gevoelens, die hun leven beheersen.
Vaak zijn deze depressieve gevoelens zo sterk aanwezig, dat een kind niet langer meer wil leven, maar verlangt naar de dood. Dit komt omdat depressieve gevoelens afkomstig zijn vanuit het koninkrijk der duisternis waar de dood heerst en daardoor door de dood wordt aangestuurd. Als de dood hen roept zullen ze gehoorzamen en een einde aan hun leven maken.
Hoe deze onreine machten uit het koninkrijk der duisternis zijn binnengekomen doet er niet toe. Want er zijn vele poorten waardoor boze machten kunnen binnenkomen in een leven.
Het kan gebeurt zijn tijdens de zwangerschap, wanneer ouders zich hebben ingelaten met occulte praktijken of met hun woorden het kind al hebben vervloekt omdat de zwangerschap niet gepland was, tijdens de opvoeding door afwezigheid van beide ouders, een aandachtstekort, door aanraking met duistere machten via (social) media, televisie, boeken, video games, muziek, speelgoed, occulte spellen, door een scheiding, pesten op school, seksueel misbruik, lichamelijke mishandeling etc.. Er kunnen tal van oorzaken zijn.
Maar in het Koninkrijk van God ga je niet op zoek naar de oorzaak en ga je niet graven in het verleden, maar zorg je voor de oplossing. Je handelt niet vanuit het vlees zoals de wereld, door gebruik te maken van therapieën en medicatie, maar je handelt vanuit de Geest. In dit geval gebied je deze onreine doodsmacht het kind te verlaten in de Naam van Jezus; in Zijn gezag.
Als een kind is verlost van de dood is het belangrijk dat het kind opgevoed wordt in het Woord en met de dingen van het Koninkrijk van God.
Kinderen opvoeden in het Woord van God
Gij zult de Heere, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw kracht. Wat ik u heden gebied, zal in uw hart zijn, gij zult het uw kinderen inprenten en daarover spreken, wanneer gij in uw huis zit, wanneer gij onderweg zijt, wanneer gij nederligt en wanneer gij opstaat. Gij zult het ook tot een teken op uw hand binden en het zal u een voorhoofdsband tussen uw ogen zijn, en gij zult ze schrijven op de deurposten van uw huis en aan uw poorten (Deuteronomium 6:5-9)
God heeft de kinderen aan ouders toevertrouwd om hen op te voeden in de vreze van God. Dit houdt niet in dat je een angst voor God bij hen moet kweken en ook niet dat je hen aan banden legt met allerlei strakke religieuze regels, die voortkomen uit het vlees. Zoals vroeger in veel gezinnen gebeurde en wat bij velen heeft geleid tot afvalligheid van God.
Maar opvoeden in de vreze des Heeren betekent, dat je hen vanuit het Woord en de Geest bekend maakt met God en wat Hij heeft gedaan, zodat zij een ontzag voor God krijgen.
Jij maakt hen bekend met God’s Koninkrijk en Zijn wil en leert kinderen het verschil tussen het Koninkrijk van God en het koninkrijk van de duisternis, zodat zij geestelijk inzicht krijgen.
Jij getuigt van de wonderen van God in jouw leven en laat Zijn grootheid aan hen zien en wat het betekent om gezeten te zijn in Christus en te wandelen in Hem.
Daarnaast zul je de werken van de duivel niet verzwijgen, maar aan hen bekend maken, zodat zij gewaarschuwd worden. Onthoud, dat het geloof een leven is om te leiden. Door het spenderen van tijd met jouw kinderen in het Woord van God, in plaats van dat je ze achter de televisie of computer zet, leren zij het Woord kennen (Lees ook: “Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet”).
De ouders zijn het voorbeeld voor kinderen
Beide ouders zijn nodig voor de opvoeding van kinderen. De moeder behoort o.a. de kinderen te verzorgen en de vader behoort o.a. de kinderen te disciplineren en corrigeren in de terechtwijzing van de Heere. Dit houdt niet in dat de vader de kinderen behoort te ontmoedigen en te verbitteren door hen te prikkelen, provoceren en uit te lokken tot boosheid (woedend maken) door o.a. kleinerende opmerkingen en negatieve woorden (Efeziërs 6:4, Kolossenzen 3:21)
Het leven van de ouders en het voorbeeld dat zij geven tijdens de opvoeding zijn essentieel. Want kinderen kijken naar hun ouders en hoe zij leven. Zij kijken of zij een gedisciplineerd leven leiden en leven naar de woorden die zij spreken.
Want als jij jouw kind leert om niet te liegen, maar dit zelf wel doet, door bijvoorbeeld als iemand belt en jouw kind de telefoon opneemt, tegen het kind zegt “zeg maar, dat ik er niet ben”, dan ben je niet echt geloofwaardig voor het kind.
Je moet dan ook niet vreemd staan kijken als jouw kind jou niet volledig vertrouwt of als jouw kind jouw gedrag overneemt en ook gaat liegen. Maar liegen hoort niet thuis in het leven van een wedergeboren gelovige.
Hetzelfde geldt voor het respecteren en eren van ouders. Als jij jouw kind leert om respect te hebben voor ouders en hen te eren, maar zelf roddelt en kwaad spreekt over jouw (schoon)ouders als zij er niet zijn, hoe moet dit op een kind overkomen?
Jij bent een vertegenwoordiger van het Koninkrijk van God en het voorbeeld voor jouw kind, want jou zien zij. God zien zij (nog) niet. Als jij hen onderwijst in het Woord van God maar zelf de woorden van God niet naleeft, dan noemt de Bijbel jou een huichelaar oftewel een hypocriet (o.a. Mat 23:3, Mar 7:6-7, Tit 1:16) Als jij niet doet wat je zegt, hoe moet een kind dan geloven dat God doet wat Hij zegt in Zijn Woord? Nogmaals, jij bent God’s vertegenwoordiger en net zoals Jezus de reflexie van de Vader was (en is), zo behoor jij ook een reflexie van Hem te zijn.
Elk kind is uniek
De wereld gebruikt een handleiding voor de opvoeding van kinderen, die gevormd is door o.a. pedagogen, sociologen, kinderpsychologen en kinderpsychiaters. Zij zijn door de wereld aangesteld en bezitten volgens de wereld alle kennis en wijsheid om kinderen te helpen en ouders te begeleiden- en te adviseren bij de opvoeding van hun kind(eren).
God heeft ook een Handleiding, namelijk de Bijbel. Echter wijkt deze Handleiding af van de handleiding van de wereld en zegt het tegenovergestelde van wat de wereld zegt. Maar als jij gelooft in het Woord, dan zul je het Woord gehoorzamen en toepassen in jouw leven en in het leven van jouw kind.
Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid, opdat de mens Gods volkomen zij, tot alle goed werk volkomen toegerust (2 Timotheüs 3:16-17)
De Heere zal jou dagelijks onderwijzen vanuit Zijn Woord in de kennis en wijsheid, die je nodig hebt voor de opvoeding van jouw kind(eren). Hij zal jou vanuit het Woord en de Geest het inzicht geven wat je nodig hebt. Je kunt naar anderen voor raad gaan of zelfs de wereld raadplegen, maar jouw hemelse Vader, die de Maker is van jouw kind, geeft de beste raad die er is en weet precies wat jouw kind nodig heeft en brengt wat verborgen is voor jouw ogen aan het licht.
Daarom is het zo belangrijk om dagelijks tijd met Hem door te brengen in het Woord en in gebed. En jij vanuit jouw relatie met Hem jouw kind opvoed.
Een prooi voor de duivel
Als wedergeboren gelovigen vertegenwoordig je het Koninkrijk van God en als je naar de Geest wandelt, zul je ook de vrucht van de Geest dragen. Deze vrucht zou in ieders leven zichtbaar moeten zijn en uitgedeeld moeten worden aan, in dit geval, de kinderen. Zodat zij ook geestelijk gevoed worden en opgroeien in de kennis van het Woord en in de kracht van de Heilige Geest.
Klaag niet over jouw kinderen, maar dank de Heere en roep het niet zijnde (wat je wilt zien en overeenkomt met God’s Woord) tot aanzijn. In plaats dat je continue het waarneembare oftewel zichtbare gedrag van jouw kinderen blijft uitspreken en deelt met de wereld om jou heen.
Bid en claim jouw kinderen voor het Koninkrijk van God en eis hun zielen op. Bescherm hen voor de invloed van de wereld, ook op school. Want er zijn Christelijke scholen waar tegenwoordig ook yoga, meditatie technieken, mindfulness en andere occulte dingen worden geleerd en kennis wordt gemaakt met andere religies. Wees daarom alert en betrokken en weet wat er op de school van jouw kind plaatsvindt en neem stelling voor Jezus. Bid voor de scholen en leraars en roep datgene dat naar de wil van God is, tot aanzijn.
Als wedergeboren Christen heb je te maken met een geestelijke oorlogvoering. Dit mag nooit vergeten worden! Jouw kind is een prooi voor de duivel. En hij zal er alles aan doen om jouw kind voor zichzelf en zijn koninkrijk te winnen. En hij gebruikt elke vorm van entertainment, school, opvang, mensen en noem maar op, om zijn doel te bereiken en de nieuwe generatie voor zich te winnen.
‘Wees het zout der aarde’
