De heilige zalfolie en olijfolie worden in deze tijd nog steeds door veel gelovigen gebruikt. Zij gebruiken de zalfolie voor verschillende doeleinden, zoals bijvoorbeeld het wijden van personen in een ambt, heiligen en reinigen van huizen, gebouwen en voorwerpen en om zieken te genezen. Maar is dit ook Bijbels en hoort het zalven met olie in het nieuwe verbond thuis? Of is dit ook weer een oud testamentisch gebruik, dat gelovigen hebben overgenomen en hebben toegepast in het nieuwe verbond? Wat voor bijzondere kracht bezit zalfolie? Laten wij eens kijken naar de heilige zalfolie, dat werd gebruikt in het oude verbond en wat daarover staat geschreven. En laten wij vervolgens kijken naar het leven van Jezus en de apostelen en of zij ook gebruik maakten van zalfolie of olijfolie.
De heilige zalfolie
In Exodus 30 lezen wij over de bereiding en het doel van de heilige zalfolie. Mozes kreeg van God de opdracht om van allerlei ingrediënten een heilige zalfolie te bereiden. Vervolgens moest hij met deze zalfolie de tent der samenkomst, de ark der getuigenis, de tafel met al haar gerei, de kandelaar met al zijn gerei, en het reukofferaltaar; het brandofferaltaar met al zijn gerei en het wasvat met zijn voetstuk zalven met deze heilige zalfolie. Mozes moest dit alles heiligen, zodat zij allerheiligst zouden zijn. Een ieder, die ze zou aanraken zou heilig zijn (Echter mocht een onbevoegde deze niet aanraken. Lees ook: De reden waarom Uzza stierf). Ook bij de wijding van Aäron en zijn zonen in het priesterambt werden zij door Mozes gezalfd met de heilige zalfolie. Deze heilige zalfolie zou van geslacht tot geslacht zijn.
God gebood Mozes nadrukkelijk, dat deze heilige zalfolie niet gebruikt mocht worden op het lichaam van een mens (waar olie vaak voor werd gebruikt, zoals lichamelijke verzorging, medicinaal gebruik, voorbereiding begrafenis, verwelkomen van gasten als teken van respect etc.). De zalfolie mocht ook niet nagemaakt worden, omdat de zalfolie heilig was.
Als er toch iemand was, die de heilige zalfolie zou namaken en de zalfolie op een onbevoegde zou laten komen, dan zou die persoon uit zijn volksgenoten worden uitgeroeid (Exodus 30:22-33).
Hier lezen wij dus, dat in het oude verbond de heilige zalfolie alleen voor de dienst van God en de wijding van de (hoge)priester(s), tabernacle en de daarbij behorende materialen en voorwerpen gebruikt mocht worden en niet voor het zalven van een lichaam van een mens (een onbevoegde). En de heilige zalfolie mocht al helemaal niet nagemaakt worden.
Als God dit heeft gezegd, hoe is het dan mogelijk, dat in onze tijd van deze heilige zalfolie een lucratieve handel is gemaakt? De heilige zalfolie wordt door velen nagemaakt en verkocht onder het mom dat de heilige zalfolie bijzondere (genezende) kracht bezit en zo gaan de zalfolie flesjes als warme broodjes over de toonbank.
Omdat veel gelovigen onwetend zijn, doordat zij de Bijbel niet zelf bestuderen, geloven ze alles wat er wordt verkondigd en trappen ze in al deze leugens en kopen de olie en zalven er alles en iedereen mee die op hun weg komt. Want zij denken dat dit wondermiddel bovennatuurlijke (genezende) krachten bezit en dat zij door het gebruik van dit wondermiddel bovennatuurlijke krachten ontvangen, zieken genezen en dat door het zalven met olie demonen vluchten uit huizen en gebouwen.
Maakte Jezus gebruik van (zalf)olie?
Aangezien Jezus de Eersteling van de nieuwe schepping is, laten wij eens kijken naar Zijn leven en het gebruik van (zalf)olie. Waar lezen wij dat Jezus rondliep met een flesje (zalf)olie en mensen, voorwerpen, huizen en gebouwen zalfden met (zalf)olie? Precies, nergens. Jezus kwam in het gezag van Zijn Vader en sprak Zijn woorden en wat Hij sprak gebeurde.
Zalfde Jezus Zijn discipelen met olie, toen Hij hen uitzond? Nee, Jezus gaf hen gezag (macht) over boze (onreine) geesten, om zieken te genezen, doden op te wekken en melaatsen te reinigen. Hij stuurde hen uit om het Koninkrijk van God te verkondigen en te brengen aan God’s volk en gebood hen niets mee te nemen. Wij lezen nergens dat Hij Zijn discipelen de opdracht gaf om een flesje olie mee te nemen om mensen, die ziek (zwak) waren en huizen te zalven (Mattheüs 10:1-15, Marcus 6:7-13, Lucas 9:1-6).
Alhoewel Jezus niets zei over het meenemen en het zalven met olie, lezen wij in het evangelie van Markus wel dat de discipelen velen, die ziek waren zalfden met olie en hen genazen.
Waarom zij dit deden had waarschijnlijk te maken met het feit dat het zalven oftewel het insmeren van zieken met olie iets was dat in verschillende culturen werd verricht. In o.a. Egypte, China, India en Griekenland was het gebruikelijk dat zieken werden gezalfd oftewel werden ingesmeerd met olie. Wij lezen dit immers ook in de gelijkenis van de barmhartige samaritaan. De samaritaan verbond de wonden van de gewonde man en goot er olie en wijn op (Lu 10:30-35). Hier werd de (olijf)olie als medicinaal gebruik toegepast op het lichaam van de gewonde man.
Enfin, Jezus zalfde geen gebouwen, voorwerpen of zieken met olie en gaf ook niet de opdracht aan Zijn discipelen om huizen, gebouwen, voorwerpen of zieken te zalven met olie.
Het zendingsbevel en het gebruik van (zalf)olie
Voordat Jezus opsteeg naar de hemel en Zijn plaats innam op de troon aan de rechterhand van de Vader, gaf Hij het zendingsbevel aan Zijn discipelen. Deze opdracht was niet alleen bedoeld voor de discipelen, die bij Jezus aanwezig waren, maar ook voor Zijn discipelen, die na hen zouden komen en Jezus zouden volgen. Jezus spreekt in the zendingsbevel nergens over zalven met olie. Hij geeft nergens de opdracht, om een persoon in het ambt te wijden door de persoon te zalven met olie. Ook heeft Jezus nergens de opdracht gegeven om huizen, gebouwen of zieken (zwakken) te zalven met olie. Maar Jezus gaf de opdracht om zieken de handen op te leggen (Marcus 16:18).
De apostelen en het gebruik van (zalf)olie
Alhoewel Petrus tot de twaalf discipelen behoorde, die door Jezus waren uitgezonden en Petrus misschien ook de mensen, die ziek waren zalfden met olie, lezen wij nergens dat Petrus zieken zalfden met olie nadat hij een nieuwe schepping was geworden. De eerste genezing, die plaatsvond nadat Jezus was opgestegen naar de hemel en na de uitstorting van de Heilige Geest, was de genezing van de verlamde man, die bij de tempel lag. Toen Petrus en Johannes naar de tempel gingen en een verlamde man hen voor de tempel om een aalmoes vroeg, greep Petrus niet naar zijn olieflesje om de man met olie te zalven. Nee, de man werd genezen door het geloof in de Naam van Jezus. Petrus geloofde in het verlossingswerk wat Jezus had volbracht en in Zijn gezag (Hand 3:16).
Ook in Lydia maakte Petrus geen gebruik van olie, maar genas door het geloof in de Naam van Jezus Christus de verlamde man Eneas (Handelingen 9:34). En in Joppe stond door hetzelfde geloof Tabita op uit de dood (Handelingen 9: 40-41).
Paulus en de anderen gebruikte ook geen olie om zieken (zwakken), huizen, gebouwen of voorwerpen te zalven (in te smeren).
Wij lezen nergens in de brieven van Paulus dat hij de gemeente opdroeg om de diakenen, oudsten, zieken, huizen, gebouwen of voorwerpen te zalven met olie. Zelfs niet in de brieven, die hij schreef aan de gemeente in Korinthe, waar de gelovigen vleselijk waren.
Dit komt omdat zij door de wedergeboorte een nieuwe schepping waren geworden, waarvan de geest uit de dood was opgestaan. Hierdoor was de gemeente; de verzameling van wedergeboren gelovigen geestelijk geworden. Zij hadden geen natuurlijke middelen en allerlei rituelen meer nodig om het geestelijke zichtbaar te maken voor de vleselijke mens, zoals dat gebeurde in het Oude Testament. Zij waren in de geest verbonden door de Heilige Geest met Jezus Christus en de Vader en daarom wandelde zij net als Jezus; de Eersteling van de nieuwe schepping, op aarde in Zijn gezag.
Het enige wat zij moesten gedenken en onderhouden was de inzetting van het avondmaal, waardoor zij deel hadden aan het sterven en de opstanding van Jezus Christus.
Het zalven van zieken
Is er iemand bij u ziek (zwak)? Laat hij dan de oudsten der gemeente tot zich roepen, opdat zij over hem een gebed uitspreken en hem met olie zalven in de Naam des Heeren. En het gelovige gebed zal de lijder gezond maken en de Heere zal hem oprichten (Jakobus 5:14-15)
De enige plaats in de apostolische brieven waar wordt geschreven over het gebruik van olie is in de brief van Jakobus. Enkel in dit gedeelte wordt er geschreven over het zalven van een zieke met olie. Maar dat de zalfolie geen kracht bezit en dat het zalven van de zieke met olie niets met de genezing te maken heeft, bewijst het volgende vers.
In het volgende vers staat namelijk geschreven dat de zieke niet door het zalven met olie wordt genezen, maar op grond van het gelovige gebed van de oudsten. Met andere woorden, door het geloof in de Naam van Jezus en te geloven in het volmaakte verlossingswerk wat Jezus heeft volbracht op de geselplaats, waar Hij alle ziekten en zwakheden op Zich heeft genomen en aan het kruis, waar Hij de zonde van de wereld op Zich nam en na de dood te zijn ingegaan als Overwinnaar van de dood opstond uit de dood en alle macht in de hemelen en op de aarde heeft, werd de persoon gered en genezen (Jesaja 53:4-5, 1 Petrus 2:24, Openbaring 1:18)
Het Woord zegt, dat wij moeten worden als onze Heer en Meester Jezus Christus (Mat 10:25, Efe 4:15). Als Hij géén (zalf)olie gebruikte, dan moeten wij onszelf eens ernstig afvragen of wij dit wel moeten gebruiken. Het is bedroevend dat vele gelovigen meer geloof hebben in de olie en het als een wondermiddel beschouwen, dan in de Naam van Jezus. Als de gelovigen wakker zouden worden en zouden weten, Wie er in hen woont en welke positie en wat voor gezag zij hebben ontvangen in Jezus Christus, dan zouden zij geen olie meer aanraken. Het geloof moet niet zijn in een olie, maar in Jezus Christus en in Zijn Naam. Alléén door het geloof in de Naam van Jezus en de werken, die daaruit voortkomen zullen bergen worden verzet.
Als men gelooft dat de olie symbool staat voor de Heilige Geest en dat de Heilige Geest in hun woont, wat doen zij dan nog met olie?
‘Wees het zout der aarde’
